συγκροταλίζω

Μ

χτυπώ δύο πράγματα το ένα με το άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + κροταλίζω «παράγω ήχο χτυπώντας τα κρόταλα, κρούω κάτι» (< κρόταλον)].